Τσάι του βουνού

Στην αρχαιότητα του δόθηκε η ονομασία «σιδερίτης» επειδή θεωρούνταν ένα βότανο ικανό να επουλώνει πληγές προερχόμενες από σιδερένια όπλα. Αυτοφύεται στη μεσογειακή ζώνη και ιδιαίτερα στα ορεινά ελληνικά εδάφη. Σύμφωνα με έρευνες, έχει αντιμικροβιακή, αντιοξειδωτική, αντιμυκητιακή, αντιβακτηριακή, αντισηπτική, αντιφλεγμονώδη και αναλγητική δράση, που οφείλεται στην ύπαρξη φλαβονοειδών. Ενδείκνυται για την καταπολέμηση του κοινού κρυολογήματος, του βήχα, της βρογχίτιδας και του βρογχικού άσθματος. Η συστηματική πόση του ροφήματος, βάσει εργαστηριακών αναλύσεων, δύναται να προλαμβάνει και να καταπολεμά το άγχος, την κατάθλιψη ακόμα και τη νόσο Alzheimer.